"Yet if hope has flown away,
In a night, or in a day,
In a vision or in none,
Is it therefore the less gone?"

-E. A. Poe

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Κρύψου, μην σε δώ...


(Άντρας-Γυναίκα στη σκηνή. Αυτό είναι στα σκοτεινά, φαίνεται μόνο ένα μέρος του, ακίνητος, σιωπηλός. Εκείνη λυπημένη, έντονη, κινείται σπαστικά)

ΓΥΝΑΙΚΑ-Κοίταξε με. Δεν θέλεις να με κοιτάξεις? Σε παρατηρώ συχνά...νιώθω το άρωμα σου να πλανιέται στην ατμόσφαιρα. Ξέρω τον ήχο των βημάτων σου. Γνωρίζω τους χτύπους της καρδιάς σου. Αλλά..δεν θυμάμαι το πρόσωπο σου. Κοίταξε με! Γιατί δεν με κοιτάς? Τι φοβάσαι? Όλο φεύγεις και χάνεσαι και εξαφανίζεσαι, και εγώ μένω πίσω..μόνη. Μόνη! Θέλω να με κοιτάξεις στα μάτια! Σε παρακαλώ...

(Εκείνος φεύγει στο βάθος, ανοίγει την πόρτα και φεύγει.)

ΕΚΕΙΝΗ-Κρύβεσαι συνέχεια. Βαριανασαίνεις πάνω μου κρύβοντας το πρόσωπο σου. Περνούσαμε ώρες ολόκληρες να σου χαϊδεύω τα μαλλιά και να σου τραγουδάω, να σε νανουρίζω....Μα τώρα πλέον δεν με κοιτάς. Σιχαίνεσαι την ύπαρξη μου. Δεν μου μιλάς, με αποφεύγεις. Μου λείπεις..πολύ. Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω, πώς να αντιδράσω. Όλο αυτό με κατατρώει, με ξεσκίζει και πονάω! (κοιτάει πίσω, στην πόρτα)
Σήμερα, πάλι ήρθες. Πάλι θα αφήσω τα δάχτυλα σου να γλιστρήσουν στο σώμα μου.. Θα τα αφήσω να πέσουν στους ώμους μου, να χαϊδέψουν το λαιμό μου, να κατέβουν στη μέση μου, σιωπηλά..ήρεμα. Θα με τυλίξει πάλι το άρωμα σου, θα υποφέρω στην ύπαρξη σου καθώς θα φεύγεις στη μέση της νύχτας, αποφεύγοντας το φώς του φεγγαριού. Σαν κλέφτης θα διασχίσεις το δωμάτιο, αθόρυβα. Θα ντυθείς, θα σταθείς στην πόρτα για να με κοιτάξεις να παριστάνω ότι κοιμάμαι, και πάλι..θα φύγεις. Δεν με πειράζει αυτό. Σου δίνω αυτό που θές, σε αντάλλαγμα για την παρουσία σου. Για την σιωπηλή σου ύπαρξη.

(Μπαίνει, κάθεται ακίνητος, γυρισμένη πλάτη, πάλι σκοτεινά)

ΕΚΕΙΝΗ-Αλλά με πειράζει που δεν θυμάμαι το πρόσωπο σου!! Δείξε μου το πρόσωπο σου!! Το έχω ανάγκη! Πρεπει να δώ τα μάτια σου, να βεβαιώσω την παρουσία της ψυχής σου..εάν έχεις ακόμα. Πές μου τι κάνω λάθος! Κοίτα! Δεν κρύβομαι πια πίσω από γράμματα, δεν με νοιάζουν τα λόγια, οι λέξεις! Θέλω απλά να με αντικρίσεις... Για όνομα του Θεού, κοίταξε με!( τον τραβάει)

(Γυρνάει απότομα-την κοιτάει έντονα-έχει παραμορφωμένο πρόσωπο)

ΕΚΕΙΝΟΣ-Αυτό ήθελες?Κοίτα με!! Αυτό ήθελες? Σου αρέσει?

(Κοκαλωμένη κοπέλα, έκφραση φρίκης..)

Δεν υπάρχουν σχόλια :