"Yet if hope has flown away,
In a night, or in a day,
In a vision or in none,
Is it therefore the less gone?"

-E. A. Poe

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Θέλω να σε δώ να υποφέρεις.




Θέλω να δώ τα δάκρυα να κυλούν στο χονδρό και ατελές προσωπείο που έχεις στήσει.Να δώ το τσίρκο σου να χάνεται στην ομίχλη της θεικής οργής. Πρέπει να πέσεις, να χτυπήσεις, να πονέσεις, να παρακαλέσεις για βοήθεια. Καθώς τα σίδερα θα φυλακίζουν τα σωθικά σου και εσύ θα προσπαθείς να μην δείξεις πως πονάς, εγώ θα θερμαίνω το μέταλο που θα σε πυρώσει στο μέτωπο με την λέξη "ΠΡΟΔΟΤΗΣ". Θα γελάω σαν παρανοικός, σαν παιδί σε πάρκο και θα σε πονάω.

Θα βγάλω ένα ένα όλα σου τα δόντια και θα τα διασκορπίζω στο πάτωμα ενώ εσύ θα βλέπεις. Θα σε αναγκάζω εγώ να βλέπεις. Θα κόψω τα μαλλιά σου που τόσο αγαπάς, σε ένα δωμάτιο με χιλιάδες καθρέφτες και θα ουρλιάζεις. Οι τούφες σου θα συλλέγονται σε ένα κουβά που στο τέλος θα γεμίσει με πύρινες φλόγες. Χαρακιές θα στιγματίσουν το σώμα σου και θα δηλώνουν τις χειρότερες ιδιότητες σου. Ασέβεια, εκμετάλλευση, μίσος, ζήλεια, όλα θα φαίνονται στα πιο κρυφά και φανερά σου μέρη.

Το σώμα σου θα ατιμαστεί με κάθε πιθανό τρόπο. Θα ψάχνεις τα χαμένα σου κομμάτια, αυτά που έσπασες με δική σου θέληση και τα σκόρπισες, ένα σε κάθε κρεβάτι. Τα κομμάτιασες με μίσος, πιστεύοντας ότι έτσι θα κερδίσεις σεβασμό και καταξίωση. Θεώρησες ότι η συμβίωση με τον πόνο θα προκαλούσε δέος, και ότι η αναισθησία θα έκανε πιο εύκολη την χρήση ναρκωτικών. Όχι όμως.

Μα τι συμβαίνει άραγε κάθε φορά που πέφτεις το βράδυ να κοιμηθείς? Σε κατακλίζει η ευχαρίστηση του εαυτού σου? Σε τραβάει η δίνη της ικανοποίησης που επιτρέπει να μην αυτοτιμωρείσαι για τις πράξεις σου? Δεν έχεις κανένα ενδοιασμό άραγε? Και αν έχεις, τον λαμβάνεις υπ' όψιν σου για να μην επαναληφθεί? Γιατί προτιμάς να πληγώνεις από το να ευχαριστείς? Τι συμβάν σε κατέστρεψε τόσο πολύ που να θέλεις να εκδικηθείς το ανθρώπινο γένος?

Δεν έφταιγαν ποτέ οι άλλοι. Εσύ έφταιγες πάντα, όλα, εξ' αρχής, ήταν δικές σου πράξεις. Δικοί σου χειρισμοί, και παρ' όλο που ήξερες ότι ήταν λάθος εξακολουθούσες να τους επιλέγεις.
Γι' αυτό και η τιμωρία σου τώρα δεν είναι άδικη. Δεν είναι ούτε στο ελάχιστο.
Γι' αυτό και θα αφήσω το καλύτερο για το τέλος...

Θα σου γδάρω τον φλοιό των ματιών σου, και θα σε αναγκάσω να εισπνεύσεις τόση κοκαίνη... ω, τόση κοκαίνη και όπιο και θα σε βάλω να πάρεις πρέζα ενώ θα σε γδύνω από τις αμαρτίες σου βάζοντας φωτιά στο δέρμα σου.

Θέλω να σε δώ να υποφέρεις.


Δεν υπάρχουν σχόλια :