Η γραφή μου ήταν πάντα βίαιη. Το ίδιο και τα τραγούδια μου, η ποίηση μου, οι σκέψεις μου.
Ήμουν πάντοτε ένας αποφασιστικός άνθρωπος.
Η μέση λύση υπήρχε μόνο σε λογικές βάσεις για να αποφευχθούν οι υπερβολές. Οι υπερβολές δεν είναι καλές.
Αλλά όχι, όχι, ανέκαθεν ήμουν μια δυναμική παρουσία, με διαπεραστικά μάτια, ταχύτατες αποφάσεις και έντονη ψυχραιμία. Κανείς δεν διαπερνούσε τα διαπεραστικά στρώματα ειρωνείας και σαρκασμού που με προστάτευαν.
Αλλά τι θα ήταν ο κόσμος χωρίς τις εξαιρέσεις του.
Είμαι ένας αποφασιστικός άνθρωπος...που κατευθύνεται από έναν απλό κανόνα: Αν το θέλω, μπορώ να το κάνω.
Το δικό μου λέγειν είναι κανόνας.
Και εμένα τα τραγούδια μου, δεν ήταν μόνο για εκείνον, Πολυδούρη.
Εγώ είμαι ελεύθερη. Εσύ ποτέ δεν ήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου